Busaveislur - ekki samboðið menntafólki

Þær busaveislur sem hafa verið við lýði undanfarin ár lýsa ekki sannkölluðu menntafólki, heldur miklu fremur illa menntuðu fólki.

Þegar ég hér á árum áður las um þvílíkar uppákomur áttu sér stað í busaveislum, var mér það hulin ráðgáta hvernig á því stóð, að ráðamenn skólanna létu þessar ógeðslegu athafnir eiga sér stað. Var og er það einhver lenska að láta hvern þann óskunda ganga fyrir sig, án þess að stöðva aðfarirnar, ef í hlut eiga nemendur. Voru og eru ráðamenn í þeim vinsældaleik að gefa unga fólkinu frjálsar hendur með hvaðeina sem miður getur farið. Þetta finnst mér vera nærtækasta skýringin.

Þó má geta þess að einstaka skólar hafa og höfðu annann hátt á og mannlegri. Mig minnir að það hafi verið Verslunarskólinn sem bauð einhverntíman nýnemum upp á veitingar, þegar þeir komu fyrst í skólann. Það má segja að hafi verið eðlileg framkoma menntamanna og eldri nemenda. En hitt, að láta nýnema ganga í gegnum alls kyns óþverra fyrirbrigði, verður að kallast lágmenning, ef á annað borð á að telja það til einhvers konar menningar.

Sem betur fer var þessi siður ekki við lýði þegar ég var að alast upp. Líklega hefði ég ekki farið í framhaldsskóla á þeim tíma, hefði mér verið ætlað að ganga í gegnum slíkar hremmingar.

Ég skora á skólastjórnendur landsins að sýna að þeir hafi bein í nefinu og séu sannir stjórnendur sinna menntastofnana, og láti þessar svokölluðu busaveislur leggjast af í þeirri ógnandi mynd sem þær hafa fylgt undanfarið. Láta heldur koma í staðinn einhverskonar móttökur sem í senn eru mannlegar og kærleiksríkar og leyfir nemendum að halda reisn sinni.

Það er nú einu sinni þannig að hinir eldri eiga að hafa vit fyrir hinum yngri og vera þeim gott fordæmi. Það verður að vona að meginreglan sé sú að hinir eldri séu færir um að leiðbeina hinum yngri. Sérstaklega á það auðvitað við þegar um kennara og skólastjóra er að ræða.

Í skólum er það nefnilega þannig að það eru fyrst og fremst hinir stóru og sterku nemendur sem eru forustumenn í sínum hópi. Þessir nemendur eru ekki endilega hinir skynsömu og viti bornu fyrirmyndarnemendur. Þeir hafa því miklu meira að segja um hegðun hópsins, heldur en þeirra vit og framkoma segir til um.