Er friðhelgi og frelsi í heiðri haft á elliheimilum ?

Þessi hugsun leitar á mig nú um stundir. Ekki vegna þess að ég sé á leið í slíka vist, sem maður þó veit aldrei hvenær gæti orðið að veruleika.

Pabbi minn hafði alla sína ævi verið hallur undir náttúrulækningastefnuna (þaðan fékk ég áhugann). Sem slíkur reyndi hann að borða hollan mat og gæta sinnar heilsu eftir föngum. Ég var sendur í Gamla bakaríið á Ísafirði til að kaupa heilhveitibrauð.

Hann gerði sér grein fyrir að maður á að gæta heilsu sinnar og væri í raun ábyrgur fyrir henni, eins og er í mannlegu valdi auðvitað.

Ekki minnist ég þess að hann hafi verið  eitthvað í lækningalyfjum, enda heilsan góð eins og fyrr er sagt, og hann lumaði á mörgum góðum náttúrulegum ráðum, við hinum ýmsu heilsufarslegu vandamálum.

Svo gerist það þegar hann er orðin 82 ára, að hann fær slag og verður að taka sér hvíld.

Honum var útvegað pláss á elliheimili bæjarins (Tjæreborg, Danmörku) og þá brá svo við að maðurinn sem aldrei tók pillur, var nú skyldaður til að innbyrða kynstrin öll af lyfjapillum. Þetta líkaði honum ekki og neitaði að taka inn ósköpin.

Þá var honum sagt að hann yrði að taka pillurnar (ef til vill sem þakklætisvott fyrir að fá að dvelja á elliheimilinu. Hvað á maður að halda).

Pillurnar voru fjölmargar, líklega um 20 stk. á dag.

Þetta fannst mér og fleirum vera skelfileg frelsissvipting. Sérstaklega var þetta átakanlegt þar sem maðurinn vildi ekki undirgangast þessa áþján og þetta ok. Hann hafði, vel að merkja, allt sitt líf verið þessum lífsstíl fráhverfur.

Það var þyngra en tárum taki að sjá hvernig farið var með manninn á sínum síðustu dögum. Sjálfsvirðing hans og frelsi var beygt í duftið og hann í raun sviptur frelsi sínu.

Ef ég á eftir að fara á slíka stofnun þá vona ég að tekið verði tillit til minna óska, og þær virtar eins og tilefni er til. Frelsi til að velja á að vera sett í algjört fyrsta sæti.

 

 

 

 

Pillur í massavís !

 

 

 

 

 

 

 

Hér eru pillur dagsins herra Herlufsen !