Er endurkoma Jesú í nánd ?

Af og til má sjá þessa setningu í fjölmiðlum.

Vandinn á að svara þessari spurningu, er fyrst og fremst sá, að svo fáir eru líklegir til að þekkja Jesú endurborinn.

Flestir trúarheitir menn, eiga auðvelt með að trúa því, að Jesú hafi í raun verið Guðssonur og gert kraftaverk.

Sömu menn sjá ekki sendiboða Almættisins í þeim sem á eftir hafa komið. Mönnum sem greinilega búa eða bjúggu yfir mikilli andagift og vizku. Í því sambandi er margra manna að minnast, sem hafa skarað fram úr, svo um munar, í gegnum aldirnar.

Þess vegna verða allar samkomur sem tala um endurkomu Krists, haldnar með þeim formerkjum, að hann sé ekki kominn og sé ekki á meðal okkar, en hann muni áreiðanlega koma í framtíðinni. 

Sú framtíð verður alltaf til staðar, en verður aldrei að nútíð, því þessum mönnum virðist vera það um megn, að hugsa sér tilveruna þannig, að þeir standi frammi fyrir endurbornum meistara frá Guðs mektarríki.

Ég get nefnt tvo menn, sem rísa undir því, að vera kallaðir Jesú endurborinn. Báðir hafa það sammerkt að hafa verið uppi á mínum dögum, ef svo má að orði komast.

Það er að segja, á tímabilinu frá 1900 til 2000.

Hins vegar tel ég það ekki þjóna neinum tilgangi, að fara út í smáatriði. Myndi aðeins vera til sundrungar meðal safnaðarins, og það er eingöngu til tjóns fyrir trúarlífið og samheldnina. 

Ástæðan er sú, að þeir sem sjá og skilja, þegar andlegir meistarar eru á ferð, þeir einir hafa gagn af og geta nýtt sér þá vitneskju, sér til aukins þroska.

Í Guðspekinni sem og ýmsum Mannbótareglum þar sem framþróun mannsins er í fókus, er lagt mikið upp úr því, að opinbera ekki um of, hin duldu sannindi.

Sjálfur lagði Jesú einmitt áherslu á það atriði, með frægri setningu, sem óþarfi er að hafa eftir. Það gæti hugsanlega einhverjum sárnað. Líklegra er þó hitt, að enginn taki það til sín.

 

 

 

 

 

 

 

Himnaríki varðað góðum verkum og miklum þrautum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í skýjunum er hinn andlegi heimur

 

 

 

 

 

 

Líklega er himnaríki í annarri vídd

Athugasemdir

[Jón Ríkharðsson, 1.3.2011 kl. 21:56]

Heimurinn er svo ruglaður Sigurður minn, að þótt Jesús Kristur gengi hér á meðal vor og myndi starfa á sama hátt og hann gerði, þá væri fjöldi manns í fullri vinnu við að reyna að afsanna að hann væri sá sem hann segðist vera.

Mannkynið hefur merkilega lítið þroskast á hinu andlega sviði síðustu árþúsundin, grunnhugsunin er alltaf sú sama, að þykjast vita betur en næsti maður.

[Sigurður Alfreð Herlufsen, 1.3.2011 kl. 22:17]

Þakka þér fyrir Jón!

Einmitt þeir menn sem gefa sig út fyrir að vera sérfræðinga í Jesú Kristi, reynist það erfiðara en allt annað, að sjá hans líka í einhverjum afburðamanni okkar á meðal.

Mér finnst líklegast að hinn venjulegi maður hefði miklu meiri möguleika til að þekkja hinn mikla meistara endurborin, heldur en að þeir sem telja sig vita allt, þegar hann er annars vegar, gætu þekkt kennileitin.

Þessu verðum við að lifa með!

[Jón Ríkharðsson, 1.3.2011 kl. 23:55]

"Sá sem tekur ekki við himnaríki eins og barn, mun aldrei inn í það koma".

Ég hugsaði um þessi orð frelsarans lengi og tel mig hafa fundið merkingu þeirra.

Eflaust átti hann við ,að barnshugurinn er ómengaður og hreinn í upphafi, síðan verður hann fyrir ýmiskonar áreiti frá hinum ytra heimi. Með því að varðveita sakleysi barnsins og nota heilbrigða dómgreind hins þroskaða manns, þá skiljum við hinn sanna guðdóm í okkur sjálfum og alheiminum í kring um okkur.

En þetta eru bara mínar hugmyndir Sigurður minn, ég hef verið stöðugt að spekúlera í þessum málum frá því ég man eftir mér.

[Sigurður Alfreð Herlufsen, 2.3.2011 kl. 00:30]

Ja hérna Jón!

Þá höfum við verið að gera hið sama svona lengi!

Þetta eru orðin sem hafa klingt í mínu höfði alla tíð. Jesú ávítaði einmitt hina lærðu menn, því þeir geta svo auðveldlega uppveðrast yfir lærdómi sínum og um leið glatað sýn hins saklausa barns.

Á sama hátt og sagt er, að ríkur maður eigi erfitt, ef ekki ómögulegt með að komast í himnaríki, þá á lærður maður einnig erfitt með, að vera áfram með hina saklausu sál, eftir að hafa gengið í hinn lærða skóla. Litið upp til kennarana og talið þá segja allt það sem vert er að segja. En enginn lærdómur kemur í staðinn fyrir hreint hjarta.

Að þessu leyti reynir meira á hinn lærða, enda má líka segja að honum sé mikið gefið. Hann hafi fengið þau verkfæri sem halda manni við efni máls og hinum hreina kjarna.

Þetta er ekkert minna en sjálfur grundvöllurinn.

Það hefur engann tilgang að læra einhverja þrætubókarlist og geta látið menn villast um einhverja lærdómsstíga. Festa sig í aukaatriðum og gleyma aðalatriðunum.

Kæra þökk fyrir að vekja máls á þessu.