Páskar - hvernig tökum við á móti þeim

Ég er búin að lifa marga páska.

Í æsku var það páskaegg sem voru í fókus. Það var hlakkað til að bragða á súkkulaðinu.

Á miðjum aldri var fríið vel þegið frá erli dags og vinnu.

Nú þegar ég er sestur í helgan stein og hver tími tekur við af öðrum, svo að segja átakalaust, þá get ég loksins sest niður og íhugað gildi páskanna, út frá fleiri hliðum en páskaeggjum og frídögum!

Þá verður auðvitað fyrst fyrir að hugsa til píslargöngu Krists. Ekkert auðvelt verk sem hann þar undirgekkst, sem hann þó virðist hafa látið yfir sig ganga, þrátt fyrir að hafa haft tækifæri til að víkja sér undan því pístlarvætti.

Ekki er annað að sjá en hann hafi litið á sitt hlutverk sem óhjákvæmilegt, bæði sem þjónustu sína við mannkynið, og til að vekja sofandi og skilningsvana fólkið.

Þessar línur eru ritaðar á föstudaginn langa. Sem betur fer fyrir mig og fleiri þá er þessi dagur sársaukalaus og öðrum líkur, hvað varðar viðurværi og atlæti annað, þó maður hugsi sitt í tilefni dagsins.

Ég nota daginn og dagana til að lesa bækur. Í gær lauk ég við eina bók sem mér hafði verið sérstaklega bent á.

Þó svo að bókin sé ekki á mínu megin áhugasviði , sem er trúarleg heimspeki og náttúrulegar lækningar, þá lét ég til leiðast, því maðurinn sem benti mér á bókina er mér sérstaklega kær.

Bókin heitir "Ég var felubarn" og eru endurminningar Karls Olufs Bang, sem hann ritar sjálfur.

Hún fjallar um dreng sem átti ekki opinberlega neina foreldra. Var alin upp sem munaðarlaus, því móðir hans mátti ekki, vegna tíðarandans, gangast við honum. Hann naut ekki kærleika og foreldra ástúðar, sem er mjög undarlegt að verða vitni að, og það er eins og maður sjálfur upplifi tómleika drengsins.

Furðulegt lífshlaup þessa manns var svo lýst í bókinni og spannaði tímann frá 1909 til 1990

Mjög fróðlegt að kynnast því hvernig fólk fór að því að komast af, við lítil efni og fá tækifæri, á fyrri hluta þeirrar aldar.

Sögusviðið var Kaldalón í Ísafjarðardjúpi, Æðey, Ísafjörður og Reykjavík fyrir og eftir seinni heimstyrjöld og þrautir áranna kringum fyrra heimsstríð.

Sögumaður vann hjá bræðrunum Ásgeiri og Halldóri í Æðey. Hann vann hjá Kveldúlfi. Hann vann hjá Jóhanni Ólafsssyni hf og Ó. Johnson&Kaaber hf, ásamt því að vinna hjá Kaupfélagi Ísafjarðar og Katli Guðmundssyni kaupfélagsstjóra.

Einnig á fleiri stöðum sem of mikið yrði upp að telja. Það sem var þó sammerkt með öllu þessu, var það að hann ávann sér alls staðar trausts og virðingar vegna dugnaðar og samviskusemi við störf sín.

Hann kunni ekkert annað en að vera trúr í öllu sem hann tók sér fyrir hendur. Það var hans aðall.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Merkilegt lífshlaup alþýðumanns í fóstri hjá Sigvalda Kaldalóns tónskáldi og lækni