Heimsendir og hugleiðingar

Dagurinn í dag er talinn sá síðasti samkvæmt spá gamals manns i Ameríku.

Í tilefni þessa síðasta heimsendaspásdóms þá kemur margt upp í hugann.

Það er t.d. algjör vissa að "heimsendir" á sér stað í lífi hverrar manneskju, vegna þess að dauðinn sækir alla heim.

Þrátt fyrir þessa staðreynd, er eins og fáir kippi sér upp við þá viðkvæmu vitneskju.

Hvernig má það vera að menn taka ekki alvarlega þetta stutta líf, vitandi að "heimsendir" er innan seilingar, með vísan til skapadægurs okkar allra?

Mér finnst miklu líklegra að menn myndu fara betur með möguleika sína, ef framtíðin væri höfð með í heildarmyndinni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gleðjumst yfir fegurð heimsins með því að skoða blómateppið á Grand Place í Brüssel