Forræðishyggja gengur of langt

Í áratugi hafa kvenfélög haldið kökubasar eða kaffisölu til að fjármagna ýmsan kostnað sem til fellur í samfélaginu.

Þar getur verið um að ræða hjálparstarf hvers konar, kirkjustarf og ótal margt sem konur þessa lands vilja rétta hjálparhönd með framtaki sínu.

Nú heyrir maður af því að einhver ráðherra er að agnúast út í svona jákvætt framtak, undir því yfirskyni að matvælafyrirtæki þurfi starfsleyfi.

Ekki er hægt að tala um matvælafyrirtæki, þó einstaklingar taki sig til og baki kleinur eða annað sem tilheyrir eldamennsku á heimilum landsmanna, og nýtt er í mannúðarskyni.

Allir mega baka kökur og gefa þeim sem vilja þiggja, og flestir þekkja af því að góðgjarnar konur baka til að gefa eldra fólki og til mannúðarmála. Það væri smánarlegt ef sú góða iðja yrði niðurlögð vegna banns frá opinberum aðilum.

Því miður eru ýmsir því marki brenndir að þeir þola ekki að vera í valdastöðu, án þess að fara yfir strikið í reglugerðarleiðangri sínum.

Það er nauðsynlegt að meðalhófs sé gætt við stjórn landsins. 

Aðhald og virðing fyrir lögum eru góð og nauðsynleg.

Frjálsræði einstaklinga er einnig bundið í lögum og er góð og nauðsynleg á sama hátt og hið fyrra.

Ráðamenn þurfa endilega að vita hvar þeirra takmörk eiga að liggja, og haga sér í samræmi við það.

Þannig ná allir að geta notið sín, jafnvel þó þeir búi við stjórn "hinna vinnandi stétta".

Hér er umrædd grein úr Fréttablaðinu í dag.