Íslendingar fara til Noregs - ekki er allt gull sem glóir

Rétt er að vara við atvinnumiðlurum frá Noregi, vegna þess að það er ekki allt sem sýnist varðandi tekjur og framfærslu í Noregi.

Það er auðvitað skiljanlegt að þeir sem enga vinnu hafa hér á landi, leyti fanga annars staðar, en betra er að vita um veilurnar áður en farið er af stað.

Ég þekki til manns sem fór til Noregs í gegnum einhvern norskan miðlara.

Minn maður er með mikla reynslu því hann er húsasmíðameistari og getur gengið í öll verk, sem tilheyra smíði húsa.

Það er meira heldur en kollegar hans norskir, sem eru í sérhæfðari vinnu og geta því ekki unnið heildstætt við byggingu. Ganga aðeins í ákveðna verkþætti.

Þrátt fyrir þennan mikla mun sem er á verkum íslenska smiðsins og hins norska, þá fær hinn íslenski mikið minni laun. Svo að munar meira en helming.

Hann fær 170 norskar krónur á tímann, þegar kollegar hans norskir fá um 400 norskar krónur. Miðlari hans tektur væntanlega mismunin að mestu leyti.

Minn maður þarf aldeilis að kingja stolti sínu, því hann er í stöðu minnihlutahóps frá fjarlægu landi og er notaður eins og fótaþurrka á þessum slóðum.

Þetta er ekki gæfuleg mynd sem ég hér dreg upp, en hún er því miður sönn og er ekki eina tilfellið í þessa veru.

Það er ekki annað að sjá en að menn séu að notfæra sér neyð fólksins og hér sé komin dæmigerð birtingarmynd þar sem herraþjóð nýtir sér kotbændur.