Trúlausi maður - VAKNAÐU !

Þú sem trúir ekki og finnst að ímyndunaraflið hafi enga þýðingu. Hugsaðu upp á nýtt!

Nú ætla ég að gefa þér tækifæri til að sjá veröldina nýjum augum!

Hvað er meira virði en að geta séð tilveruna upp á nýtt og fá stórkostlegt tækifæri upp í hendurna.

Þegar fólk er orðið fast í einhverju fari, þar sem það er ófullnægt og þreytt á tilverunni, þá kemur skyndilega eitthvað upp á yfirborðið, ný von birtist út úr tóminu!

Þannig skilgreini ég það sem nú er framundan. 

Á fjörur mínar kom merkileg kvikmynd sem ég tel að eigi erindi við þig, trúlausi maður.

Þessi mynd tekur á tilverunni og útskýrir myndrænt á alveg nýjan hátt.

Gefðu þér tíma til að horfa á þessa mynd og ef þú ert fróðleiksfús, þá muntu sjá tilveruna alveg nýjum jákvæðum undrandi augum.

Þú munt skynja tilveruna upp á nýtt og sjá MEÐ NÝJUM SKILNINGI - NÝRRI VITUND.

Hér er þitt tækifæri!

Athugasemdir

[Brynjólfur Þorvarðsson, 5.3.2012 kl. 14:06]

Sæll Sigurður.

Ég rakst inn á bloggið þitt af því þú virtist spyrða saman trýleysi og það að finnast ímyndunaraflið hafa enga þýðingu. Skil það ekki alveg, ég er trúlaus en hef miklar mætur á ímyndunarafli og held að við værum nú ósköp vesældarleg án þess. En að ímyndunaraflið geti leyst einhvern stórasannleika held ég nú varla ...

Myndin sem þú hlekkir á er skemmtileg, ég hef reyndar séð hana fyrir margt löngu. Höfundar nota algengan misskilning á Kaupmannahafnartúlkuninni svokölluðu sem m.a. er kennd við Niels Bohr, ásamt óvissukenningu Heisenbergs.

Til að skýra skammtafræðilega útreikninga er oft vísað til "athuganda" og "frjáls vilja" þessa athuganda enda er það svo í skammtafræðilegum útreikningum að mæling hefur áhrif á niðurstöðu og ástand hins mælda. Auðvitað er hér aðeins verið að tala um aðferð við útreikninga, stærðfræðilegt módel, eins og t.d. nóbelsverðlaunahafinn t'Hooft hefur bent á.

Hinn raunverulegi efnisheimur gæti, samkvæmt kenningu, hegðað sér þannig að óvissuástand skammtafræðilegra kerfa eigi aðeins við um mjög lítinn massa í mjög skamman tíma. Því lægri sem hitastigið er, því meiri massa og lengri tíma, enda fara flestar rannsóknir á skammtafræði fram við því sem næst alkul. Kaupmannahafnartúlkunina, sem Bleep menn misskilja, mætti þá skýra þannig að allar tilraunir til mælinga á skammtafræðilegu kerfi verði alltaf til þess að skammtafræðilegt ástand hverfi, einfaldlega vegna þess að til mælinga þarf bæði orku og massa. Um leið og hið skammtafræðilega ástand er horfið er ekki lengur hægt að mæla það og því útilokar ein mæling allar aðrar.

Það er því ekki spurning um einhverja "meðvitund" sem hafi áhrif á niðurstöður, ómeðitaðar mælingar myndu hafa sömu áhrif. Sama gildir um það sem skammtafræðingar kalla "frjálsan vilja" mælanda, það er aðeins önnur leið til að segja að niðurstöður útreikninga eigi við um allar mögulegar upphafsstöður kerfisins. Raunverulegur "frjáls vilji" í eðlisfræðilegum skilningi myndi breyta fortíðinni og enn hafa menn ekki fundið neina leið til þess (því miður, það væri ýmislegt sem maður myndi vilja breyta ...)

[Sigurður Alfreð Herlufsen, 5.3.2012 kl. 18:32]

Þakka þér Brynjólfur fyrir innlitið.

Ég get alveg viðurkennt fyrir þér, að það verður lítið úr mér í samræðum, sem nota skammtafræðina og önnur vísindaleg hugtök.

Minn heimur er meira á tilfinningasviðinu, þar sem talað er um kærleika, gleði, vitund, sál, sanngirni, réttlæti, velvild, fegurð og furður lífsins.

Einnig auðvitað andhverfu þessara orða sem ég hef ekki áhuga á að upphefja, eins og hatur, reiði, ósanngirni, óréttlæti, óvild, ljótleika og aðrar afbakanir sem leiða til ófarnaðar.

Þannig að ég hef mikinn áhuga fyrir því hvað kærleikur getur komið til leiðar.

Hugsaðu þér hvað umhverfi okkar og þjóðlíf yrði fyrir mikilli breytingu, ef þessir eiginleikar myndu aukast.

Þeir myndu færa mannkyninu hamingju og fagurt líf.

Hvað skammtafræðin segði um þessa hlið mála veit ég ekkert um, en vonandi hefur kærleikur einnig jákvæð áhrif á vísindamenn og vísindinn almennt.

Kannski hefði kjarnorkusprengjann aldrei verið fundinn upp hefði hjartað verið látið ráða, þegar menn stóðu andspænis spurningunni um hana. Þegar vísindamenn hefðu átt að spyrja sig siðferðilegra spurninga. Eigum við að halda áfram og vekja upp ógnina sem getur tortímt heiminum, eða eigum við að láta hjartað ráða og láta hér staðar numið.

Þannig að veruleiki tilfinningasviðsins er áþreyfanlegur.