Aukaverkanir lyfja - hvað hangir á spýtunni?

Um leið og maður les fyrirsögnina í Fréttablaðinu hrópar á móti manni hvað er verið að koma á framfæri.

Það eru lyfjafyrirtækin sem vilja að upplýsingar um aukaverkanir lyfja, verði ekki látin fylgja með lyfjunum og að upplýsingarnar verði helst hvergi finnanlegar.

Það skal hafa í huga að aukaverkanirnar einar og sér geta verið varasamari en sjálfur sjúkdómurinn.

Hálærðir menn ættu að vita um mátt ímyndunar og hugsunar. Hvaða áhrif hið sálræna hefur á alla líkamsstarfsemina.

Það er hið eðliegasta mál að sálrænir þættir spili inn í líf fólksins, hvort heldur það er til uppbyggingar eða til niðurrifs.

Neysla lyfja er mikið vandaverk og alvarlegt mál, sem þarf sífellt að vera vakandi yfir.

Það þykir undrunarefni að ég tek enginn lyf þó ég sé komin hátt á áttræðisaldurinn.

Svoleiðis væri það ekki ef ég væri komin á einhverja stofnun eða elliheimili. Þá kæmi starfsfólkið og læknarnir og þá skal þetta gamalmenni taka inn alls kyns pillur, aðeins vegna þess að það er orðið gamalt. Furðulegt mál, sem mörgum þykir þó hið eðlilegasta.

Það versta við málið er að hinn aldraði hefur sjálfur ekkert um það að segja.

Aldraður maður missir friðhelgi sína og frelsi við innlögn á stofnun, svo alvarlegt er það.

Það hlýtur að varða við landslög.

Hér má lesa fréttina úr Fréttablaðinu í dag.